Wethouder Gerard Gerrits lijkt er de man niet naar om bij de pakken neer te gaan zitten. Een liberale karaktertrek die zeker in het Hengelo van nu goed van pas komt. Er is immers veel op te lossen. Kernprobleem: het behouden en vergroten van de leefbaarheid voor de toekomst met een optimaal voorzieningenniveau, werk en woningen. “Omdat we mensen hier moeten houden en nieuwe mensen aan moeten trekken zullen wij daar meer aandacht aan besteden. Doen we dat niet, dan slaat de vergrijzing toe en dat gaat nu al sneller dan in andere regio’s”, aldus Gerrits die een lijvige portefeuille beheert met ruimtelijke ordening, wonen, vastgoed, economische zaken en ROZ, de spoorzone met binnenstad en Hart van Zuid. Voeg daar vergunningverlening en zijn taak als wijkwethouder Binnenstad en Woolde aan toe en de bestuurder krijgt de dag vol.
Leefbaarheid
Vooral met het uitstippelen van een nieuwe koers en alles en iedereen ervan te overtuigen dat het grootzeil daarvoor stevig moet worden aangehaald: “Leefbaarheid is van enorm groot belang voor onze stad. Leefbaarheid maakt dat de mensen hier blijven, dat ondernemers kunnen gedijen met hun bedrijven en talent binnen houdt. De beroepsbevolking neemt namelijk af en Hengelo vergrijst sneller in vergelijking met andere regio’s.”
Die leefbaarheid moet als eerste gestalte krijgen in de binnenstad: rond het station, Hart van Zuid, en de ‘horecawand’ waarvan de fundering zichtbaar is. En niet te vergeten in de Spoorzone tussen Hengelo en Enschede. Gerrits: “We investeren in de toekomst maar het is een misvatting dat het alleen om woningen gaat. Wij zijn als Twentenaren niet trots genoeg. We hebben de universiteit, Saxion, ROC en een van de grootste universiteiten van Duitsland in Munster. We hebben de hoogste stadiondichtheid: een voetbalstadion, een schaatsbaan, het FBK stadion, een vijftig meter wedstrijd bad. We hebben kunst, cultuur, Metropool, schouwburgen, een bibliotheek. En toch trekken de jongeren weg. Dus moet je zorgen dat er andere voorzieningen komen, andere sporten, een andere cultuuragenda. Hoog stedelijke voorzieningen: een coffee to go, een vegan bar en om de hoek een wasserette. Je moet de deur uitlopen en de gezelligheid tegemoet.”
En ja, vervolgt hij, dat vraagt om een ander typewoningbouw: “Geen twee-onder-een-kap met een eigen oprit. De focus ligt op verdichten in de stad zelf. Met appartementen en kleinere woningen voorjongeren en senioren. Dat kan, er is al veel verdunning in de huishoudens van nu: waar vroeger twee tot drie mensen woonden in een huis, ligt dat nu op 1.8.Ik weet dat ouderen in hun koopwoningen willen blijven, maar dat verander je als je zorgt voor een goede doorstroming. We hebben als gemeente geen grond, stenen of gebouwen. Maar we kunnen wel sturend zijn, bepalen welk programma we neerzetten. Die ontwikkelaar die een villa of penthouses wil bouwen in het Hart van Zuid, daar zeggen we nee tegen. We willen de woningdichtheid vergroten. En binnenstedelijk kun je daar veel mee bereiken.”
Aantrekkelijk blijven
Op dit moment kunnen op verschillende locaties tussen de6.000 tot 8.000 woningen gebouwd worden. Dat gaat niet van de ene op de andere dag, maar snelheid is wel geboden: “Want mijn zorg is: hebben ondernemers in2040 nog wel voldoende mensen om hun bedrijf te laten draaien. Hebben we nog handjes aan het bed. Kan de school in de wijk openblijven. We moeten echt gaannadenken hoe we de stad inrichten, hoe we aantrekkelijk blijven. Ook voor de universiteit: kunnen die straks nog opleidingen geven, krijgt het onderwijs te maken met krimpende studentenaantallen. Ja, ik weet het: dat geldt voor heel Nederland, maar moet ik dat dan maar accepteren? Nee, je moet er naar handelen, de schouders eronder om Twente een aantrekkelijke regio te laten zijn. Er gaanhordes mensen met pensioen. Als je niets doet weet je nu al dat je straks al die voorzieningen niet meer in stand kunt houden.”
Gerard Gerrits is erkend voorstander van een wens die al decennia echoot in bestuurlijke en politieke cirkels: Twentestad. Zegt daarover: “Ik zou een Twentestad toejuichen. Ik ben aanjager geweest van de samenwerking tussen de drie steden binnen de regionale investeringsagenda. Dat gaat over de samenwerking en zorgen dat je talent behoudt en toekomst bestendig bent. We praten over 69.000 woningen, 100.000 mensen erbij en 22 miljard aan investeringen. De gemiddelde Twentenaar zegt dan: dat hebben we niet. Dat klopt, maar als ik het niet opschrijf gaan we het ook niet krijgen: je moet een stip aan de horizon zetten.”
Gerrits grossiert in harde, kille cijfers: “Op een huurwoning van Welbions in Hengelo reageren 350 mensen. In Enschede 600 tot1.000. En je maakt maar één iemand gelukkig! Thales heeft tientallenhooggekwalificeerde nieuwe mensen per jaar nodig. Van de universiteit komen er maar dertig die geschikt zijn. Er werken nu vele nationaliteiten, de voertaal is Engels. We hebben wel de ingrediënten om ze hier op te leiden maar niet om ze vast te houden. Dus nogmaals: daar hoort een aantrekkelijke omgeving bij, een hoog stedelijk woonmilieu. We willen geen Amsterdam of Rotterdam zijn, we hebben onze eigen identiteit als groene top-technologische regio. Hier zijn bedrijven die fantastische producten maken in een groene omgeving.”
Trots
Terug naar zijn stad: “We willen de Hengeloër weer trots maken op zijn stad. Dat mag: de leegstandcijfers gaan omlaag, de waardering voor de binnenstad was een vijf en is nu een zeven, mede dankzij het actieplanbinnenstad, met een nieuw marktplein, het De Wetplein, de Lambertuspassage en de horecawand. Mensen móeten ook trots zijn op hun stad. Als het centrum niet meer jouw huiskamer is, dan kom je er niet meer. Daarom hebben we die omslaggemaakt met inrichting van de openbare ruimte en toevoegen van woningen.”
Die trots moet gelden voor de hele regio, zegt de wethouder: “Trots op Twente, meer lef uitstralen. We klappen met onze handen in de zakken en als we problemen hebben lossen we het zelf wel op. Als we 100 miljoen nodig hebben moet we 140 miljoen vragen. Wat we nu doen is vragen om 100 miljoen en dan zijn we verbaasd dat we 60 miljoen krijgen. We zijn wel een sleeping giant. Een universiteit, een hogeschool, een ROC. Hightechbedrijven en al die faciliteiten die ik al noemde. Ik ken regio’s die stinkend jaloers zijn op ons. Twente doet er toe. We worden genoemd in beleidsstukken als grootschalige woningbouw locatie. En nee, we gaan het groen niet volbouwen, die mindset moet anders. We investeren twaalf miljoen in het Storkterrein. Voor onderwijs, recreatie. Reuring. Niets is goedkoper dan woningen in een weiland uitrollen maar dat willen we niet meer.” De regionale investeringsagenda is inmiddels doorgetrokken naar alle veertien Twentse gemeenten in de ROS, de Ruimtelijke Ontwikkel Strategie; daarin gaan de gemeenten hun ambities op papier zetten. Het nog prille initiatief heeft twee bestuurlijke kartrekkers in burgemeester John Joosten van Dinkelland en Gerard Gerrits. Samenwerking is er met de Twente Board.
Ook in de ROS zal gesproken worden over grond voorbedrijven. Gerrits: “Voor ondernemers is het lastig dat er weinig ruimte is voor uitbreiding. Met Almelo en Enschede kijken we wel naar XL Businesspark2.0. Wat voor programmering ga je toestaan, weer grote distributiecentra of kies je voor de groeiende midtech en hightech sector? Zeker, het kan dat bedrijven uit Hengelo vertrekken naar Almelo, zoals VDL. Maar ze blijven gelukkig wel in Twente net als Polaroid. Als we niets doen aan het behouden van het talent, ben ik bang dat die bedrijven helemaal vertrekken uit deze regio.” Zoals gezegd: Gerard Gerrits is er de man niet naar om bij de pakken neer te zitten. De doordouwer van Hengelo ervaart inmiddels dat de juiste koers wordt gevolgd: “Toen ik hier begon gingen we naar andere gemeenten kijken. Tegenwoordig krijgen we twee tot drie keer per maand bezoek van andere gemeenten om te kijken hoe wij het aanpakken…”