Wim Samsen

Wim Samsen

En de nabestaanden van Wim Samsen namen de condoleances in het Heracles-stadion in ontvangst. En dat stadion was door directeur Rob Toussaint echt zeer fraai ‘aangekleed’. Honderden mensen maakten gebruik van de gelegenheid. Over de doden niets dan goeds, maar ik heb voor Wim Samsen echt altijd veel respect gehad. Een gewone jongen uit de polder die eigenaar werd van Eastborn Slaapsystemen in Vroomshoop. Daar maakte hij een fantastisch bedrijf van en hij verkocht het door aan een aantal personeelsleden. Voor een heel schappelijk bedrag; omdat hij zijn collegae ook wat gunde… Kort na de overdracht verkochten zijn vroegere kompanen voor heel veel meer geld het bedrijf door. Dat heeft hem pijn gedaan.

Commercieel was Wim Samsen een van de besten. Je gunde hem de deal. Jaren geleden wilde Jan Smit, de toenmalige voorzitter van Heracles, een nieuwe auto. Maar dat ging niet naar zijn zin. Wellicht kon hij ook niet zo goed onderhandelen als Samsen die voor Smit een nieuwe auto kocht en diens oude bak inruilde.

Ondanks dat Samsen niet de hoofdprijs had ontvangen voor zijn bedrijf, hoefde hij zich natuurlijk nooit meer druk te maken. Maar dat deed hij wel. Voor Heracles, maar hij participeerde ook in veel bedrijven; van autobedrijf Wiggers Mastercars in Enschede tot een tankstation in Vroomshoop, van Wierda Vermogensbeheer (die hij met Harry Mens in contact bracht) tot een importeur van televisies, een verffabriek, een autoschadebedrijf in Hengelo en een lingeriewinkel. “Met alle mensen met wie ik samenwerk, moet ik super door één deur kunnen,” zei Samsen in april 2006 in Twentevisie. “Ik kan mijn geld op de bank zetten en dan weet ik precies hoeveel ik heb op 31 december. Daar heb ik geen zin in. Ik wil leven, jonge ondernemers helpen, dingen meemaken.”

En zo geschiedde…