Met een beetje fantasie kun je de aanpak van het Reggeborghschaatsteam vergelijken met de Twentse volksaard. ‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ zou zomaar het credo kunnen zijn van de ploeg. Of: ‘van hard werken gaat niemand dood, mits gekoppeld aan plezier’. In het hoofdkantoor in Rijssen zegt Inge Wessels: “Saamhorigheid en noaberschap zijn voor ons belangrijke waarden. Zoals we ook van de schaatsers vragen dat ze iets terug doen voor de samenleving. Voor goede doelen. Dat zit in ons DNA.”

Toeval

Reggeborgh is sinds 2018 de trotse hoofdsponsor annex naamgever van het team. Over de, bepaald grappige, ontstaansgeschiedenis, zegt ze: “Dat is eigenlijk een kwestie van toeval. Tijdens het kopen van een fiets kwam mijn zwager Henry Holterman, die niet veel met sport heeft, met iemand in gesprek over de mogelijkheid sponsor te worden van het schaatsteam van Gerard van Velde, toen nog alleen een sprintploeg. ‘Ik app wel even met mijn vrouw’, zei Henry. Mijn zus Gérita appte vervolgens met mij. Omdat wij echte schaatsfans zijn, we schreven vroeger voor de tv de tussentijden op, en juichten bijvoorbeeld voor Hilbert van der Duim en Yvonne van Gennip, wilden we best een gesprekje aangaan.” Aanvankelijk dacht ze dat het hooguit om een logo op het been of de schouders van de schaatsers ging. “Maar het bleek dus om het hoofdsponsorschap te gaan. Omdat we een mooie klik hadden en perspectief zagen, hebben we besloten het te doen. De rest is geschiedenis. En toekomst.”

Nieuwe impuls

Wie Patrick Roest eind oktober zag rondrijden op de kwalificatiewedstrijden voor de Wereldbeker in Thialf, zag iemand die onmiskenbaar een metamorfose had ondergaan. Waar hij op de Olympische Spelen van februari 2022 in Peking nog de indruk maakte dat schaatsen werken was, reed hij in dienst van Team Reggeborgh plots met zelfvertrouwen en plezier rond. Onder de vleugels van trainer Gerard van Velde voelt alles anders en lichter, beklemtoonde de drievoudig wereldkampioen allround. “De manier van werken bij Reggeborgh past me perfect,” erkent Roest. Waar zijn gewezen trainer-coach bij Jumbo Visma, Jac Orie, zweert bij een wetenschappelijke, op cijfers gebaseerde werkwijze, is Van Velde meer van het intuïtieve, van de menselijke maat. “Feit is dat ik behoefte had aan een nieuwe impuls.” Dat Roest überhaupt bij Reggeborgh rijdt, is het gevolg van een zomerse koerswijzing. Manifesteerde het Twentse team zich voorheen louter als sprintploeg, recent werd een nieuwe weg ingeslagen met het aanstellen van een apart allround-team: naast Patrick Roest maakten ook Marcel Bosker, Lex Dijkstra en Victor Ramler de overstap. Het was de afgezwaaide Reggeborgh-schaatskoningin Ireen Wüst die Roest op even oorspronkelijke als subtiele wijze in de richting van zijn nieuwe werkgever loodste. “Dat gebeurde in de kroeg, in het Heerenveense schaatscafé It Houtsje,“ grijnst Roest. “Zij kwam naast me staan. Vertelde dat ze mij ‘zo’n leuke jongen vond’ en of ik mijn handtekening maar even op een bierviltje wilde zetten, tussen twee biertjes door. Met het viltje in de hand ging ik op de foto met Ireen en de ook aanwezige Kjeld Nuis. Een geintje, dacht ik nog. Maar ze wisten me daarna te vertellen dat ik zojuist een contract had getekend bij Reggeborgh, haha.” De opzet van Wüst en Nuis slaagde glansrijk. Roest ging in gesprek en tekende een contract. En het bierviltje hangt, als relikwie met een knipoog, op het hoofdkantoor van Reggeborgh in Rijssen. In het groen-zwart van zijn nieuwe ploeg gaat Roest op jacht naar wereldtitels, al zal de greep naar Olympisch goud - een plak die hij nog niet in zijn bezit heeft - nog dik drie jaar op zich laten wachten. In februari 2026 staan de Winterspelen van Milaan op het programma. Geruststellend voor Roest is dat Reggeborgh zich - op zijn minst - tot dat evenement als sponsor aan de ploeg verbonden heeft. Inge Wessels: “We staan als bedrijf voor continuïteit, maar willen ook een betrouwbare partner zijn.”

‍

“WE STAAN ALS BEDRIJF VOOR CONTINUÏTEIT, MAAR WILLEN OOK EEN BETROUWBARE PARTNER ZIJN”

‍

Eigen belang

Overigens handelde drievoudig Olympisch kampioen Kjeld Nuis (twee keer 1500 meter, een keer 1000 meter) ook uit eigenbelang, toen hij de flirt met Roest aanging, zo bekende hij bij de teampresentatie in Rijssen. “Bij Reggeborgh was ik het voorheen gewend om alleen met sprinters te werken, maar nu kan ik voor het duurwerk aansluiten bij de allround-jongens. Dat is een luxe. Tijdens trainingen op de fiets is dat in de bergen niet altijd lekker, maar op het vlakke wel. Dat levert me meer inhoud op. Inhoud die ik nodig zal hebben om de concurrentie op de 1000 meter en vooral de 1500 meter achter me te houden.” Nuis is met zijn 32 jaar niet meer de jongste, maar nog wel bloedfanatiek. De samenwerking met Roest en Co moet hem nog vier jaar in de race om de hoofdprijzen houden. “Stilzitten wordt in deze sport afgestraft, maar door deze nieuwe prikkel hoop ik juist vooruit te gaan, ook op mijn leeftijd nog.” Ook generatie- en ploeggenoot Hein Ottenspeer hoopt te profiteren van de nieuwe wind. De eerste getuigenissen waren, eind oktober, meer dan bemoedigend te noemen. Zoals ook Louis Hollaar imponeerde.

Kwaliteitsrijke formatie

Bij de sprintjeugd van Reggeborgh gaf vooral Stefan Westenbroek zijn visitekaartje af. De 20-jarige inwoner van Ommen verblufte tijdens de kwalificatiewedstrijden voor de Wereldbeker iedereen, door de eerste 500 meter te winnen. Met 34,87 slechtte hij de magische grens van 35 seconden. Dit lukte hem trouwens voor het eerst tijdens de eerste trainingswedstrijd dit seizoen, waar hij 34,94 reed. Het vrouwensprintteam heeft met Femke Kok, Michelle de Jong en Marrit Fledderus ook grote potentie en dat geldt evenzeer voor een nieuw geformeerd marathonteam. “We hebben de ambitie zo breed mogelijk actief en aanwezig te zijn in de schaatssport. Naast het langebaanschaatsen vonden we een marathonploeg daar goed bij passen.” Omdat Reggeborgh niet van half werk houdt, werd een kwaliteitsrijke formatie overgenomen, met daarin gekende toprijders als Bart, Evert en Willem Hoolwerf, Gary Hekman, Crispijn Ariëns, Ronald Haasjes en Max van Honschoten. Het moet, onder Rijssens/Twentse vlag, leiden tot succes en plezier. Aan de steun van Inge Wessels zal het niet liggen. “Ik zit vaak met mijn zus Gérita op de tribune, om de schaatsers aan te moedigen. We zijn behoorlijk luidruchtig en fanatiek, haha. En het wordt zeker gewaardeerd, want de schaatsers zwaaien na hun rit vaak terug. Dat vinden we mooi en maakt ons trots, want daar blijkt wel uit dat we in alles een team zijn.”

‍