Het klinkt misschien als een cliché, maar voor Hoogma voelt zijn rentree op Erve Asito als ‘thuiskomen’. “Kijk”, wijst hij op een zwart kastje in zijn kantoor. “Toen ik daar onlangs inkeek, bleek de inhoud nog hetzelfde te zijn als toen ik hier in maart 2018 vertrok. Dat voelt dan gelijk vertrouwd, haha.” Natuurlijk zijn er in de tussentijd op diverse posities binnen de club nieuwe mensen aangesteld. “Maar er zijn ook een boel collega’s overgebleven. Het belangrijkste is dat Heracles mijn club is. Dat voelt zo, dat is zo. Ik heb hier een lange geschiedenis liggen, als voetballer en directeur, daarnaast past de sfeer me als een warme jas. De cultuur van de club, het normaal doen, het familiaire karakter, daar houd ik van.”

Vaderlijke trots
Over dat familiaire karakter gesproken: dat is ook in letterlijke zin aan de orde, meer dan ooit zelfs. Op de loonlijst van Heracles Almelo prijken naast Hoogma twee van zijn drie kinderen: Justin is aanvoerder van de hoofdmacht en Robin maakt deel uit van het scoutingsteam. Een situatie die gerust als uniek en bijzonder kan worden omschreven. “Dat is het ook wel”, beseft hij, “maar de graadmeter van hun functioneren is uiteraard kwaliteit en professionaliteit. Met Justin ken ik die situatie al uit onze eerste periode bij Heracles Almelo, los van het feit dat hij toen niet de aanvoerder was. Maar met Robin is dat nieuw, want hij kwam hier binnen toen ik bij de KNVB werkte.” De paden van Hoogma en zijn zoons kruisen elkaar op de werkvloer met enige regelmaat. En het kan niet anders of, tussen de regels door, moet soms iets van vaderlijke trots opwellen. “Dat kan ik niet ontkennen”, beaamt hij. “Als technisch directeur heb ik natuurlijk contact met aanvoerder en scoutingsapparaat. En ofschoon ik misschien nog wel kritischer op mijn zoons ben dan iemand van buitenaf, kan ik ook genieten van hun ontwikkeling. Als ik Justin zijn verantwoordelijkheid zie pakken als aanvoerder of Robin zijn visie hoor toelichten op een gescoute speler, denk ik soms: heel knap dat ze al zover zijn gekomen.”

Om de knikkers
Hoogma is überhaupt blij terug te zijn bij een voetbalclub die wekelijks om de knikkers speelt. In de vier jaar dat de geboren Fries bij de KNVB het prestigieuze ambt van directeur topvoetbal vervulde, miste hij de dynamiek van het wekelijks samen ten strijde trekken in de jacht op glorie. “Bij de mannen en vrouwen van Oranje hadden we te maken met een cyclus van vijf blokken per jaar, waarin de spelers zo’n tien dagen bij elkaar waren, en in korte tijd een team moest worden ‍gesmeed. Dat was goed om mee te maken, maar ik merkte dat ik weer toe was aan een ander, hoger ritme.”

Technische baas
À propos Oranje: hoe kijkt hij terug op zijn periode als ‘technische baas’ van de bondscoaches Ronald Koeman, Frank de Boer en Louis van Gaal? “De eerste tweeënhalf jaar met Koeman liepen gesmeerd, ook qua resultaat. Toen Ronald koos voor zijn droomclub Barcelona, besloten we de rest van de, goed functionerende, technische staf te handhaven en Frank de Boer als bondscoach aan te stellen. Dat hebben we onderschat, want De Boer is geen Koeman. Je krijgt dan toch een andere dynamiek, en in dat krachtenveld is het niet geworden wat we ervan gehoopt hadden. De Boers opvolger Louis van Gaal nam vervolgens zijn eigen staf mee en gelukkig pakte dat goed uit, met deelname aan de WK in Qatar als voorlopig resultaat.”

"SAMEN ZETTEN WE DE SCHOUDERS ERONDER, DAT VIND IK EEN PRACHTIGE VORM VAN NOABERSCHAP"

Mooie uitdaging
Zijn nieuwe werkveld is van een heel ander kaliber: de Keuken Kampioen Divisie. Hoogma had, net als de rest van de voetbalwereld, ‘never nooit’ kunnen bevroeden dat Erve Asito het toneel van een degradatie zou worden, maar na een seizoen waarin alles mis ging wat er maar mis kon gaan, en het fenomeen Wet van Murphy welhaast een nieuwe dimensie kreeg, is dat in Almelo de realiteit van het moment geworden. De ex-centrumverdediger van Cambuur, FC Twente, Hamburger SV en Heracles Almelo had zijn hand kunnen omdraaien voor de klus, maar deed dat niet. “Want er schuilt ook een mooie uitdaging in. Namelijk om de club terug te brengen naar het niveau waar ze thuishoort: de Eredivisie. En wel zo snel mogelijk.” Hij beseft dat vijf, zes concurrenten met een soortgelijke doelstelling aan het seizoen zijn begonnen. “Ik zeg ook niet dat het makkelijk gaat worden.” Dat het Heracles Almelo menens is, blijkt wel uit de vrijwel ongewijzigde organisatie. Waar de gemiddelde degradant inteert op personeel, kwaliteit van de spelersgroep en financiële huishouding, is bij de club uit Almelo alles redelijkerwijs bij het oude gebleven. “We zitten qua uitgaven op hetzelfde niveau als vorig seizoen”, zegt Hoogma,“ ruim dertien miljoen euro, inderdaad gebaseerd op de intentie om gelijk terug te keren Divisie 2,5 miljoen euro mis aan tv-gelden, waardoor we qua inkomsten terugvallen, maar het verschil zuiveren we aan met transferopbrengsten en reserves.”

Noaberschap
“Het allermooiste is misschien wel”, gaat hij verder, “dat we meer seizoenkaarten hebben verkocht dan vorig seizoen in de Eredivisie. Zoals ook het sponsorbestand intact is gebleven. Daaruit blijkt dat de ziel van Heracles Almelo springlevend is. Supporters en sponsors houden van de club, lopen niet weg bij een zware sportieve tegenvaller, maar blijven Heracles Almelo trouw. Samen zetten we de schouders eronder, dat vind ik een prachtige vorm van noaberschap.” Hoogma hoopt de achterban niet alleen terug te betalen met resultaten, maar ook met attractief voetbal. “Dat hoort bij deze club”, zegt hij. “Voetbal moet ook een stukje amusement zijn. Dus aanvallend voetbal, over de vleugels, gelardeerd met strijd. Ik denk dat we de kwaliteit hebben om altijd uit te gaan van eigen kracht. En ook mentaal moeten we in orde zijn, om in mindere wedstrijden of bij tegenslagjes ook een resultaat te kunnen halen.”

Lammers en Krüzen
De trainer die dit proces in goede banen moet zien te leiden is John Lammers, qua voetbalfilosofie een ‘discipel’ van ex-Heracles Almelo-trainer Peter Bosz. De Brabander weet zich geruggesteund door een luxe assistent, in de persoon van Hendri Krüzen, die net als Hoogma terug is op het oude nest. Krüzen, zo ongeveer de eigentijdse Mister Heracles Almelo, vormde jarenlang een twee-eenheid met diezelfde Peter Bosz, bij aansprekende clubs als Ajax, Borussia Dortmund, Bayer Leverkusen en Olympique Lyon. Bij die laatste werkgever kon hij, door de taalbarriere, zijn ei niet helemaal kwijt, dus besloot hij terug te keren bij de club van zijn hart.

Het begin van de Almelose ‘wiedergutmachung’ mag er zijn. De club schoot als een komeet uit de startblokken, met een paar klinkende overwinningen. “Dat is mooi, maar dat zegt me niet al teveel”, zegt Hoogma. “De kunst is om dit door te zetten, het seizoen duurt 38 wedstrijden. Dat je niet te vroeg moet juichen, heeft Heracles Almelo vorig seizoen wel aan den lijve ondervonden. Dus: waakzaamheid en scherpte is en blijft geboden.”